Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Η λαθρομετανάστευση, το κλιμακούμενο φαινόμενο των διαρρήξεων

και οι προοπτικές ...

ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΤΥΡΑΣ

Το φαινόμενο των διαρρήξεων στη πόλη και γενικά στο νησί μας κλιμακώνεται, σε άμεση σχέση με την αύξηση των λαθρομεταναστών στο τόπο μας...

Στην Ηγουμενίτσα ήδη οι κάτοικοι προχωρούν σε δραστικές κινητοποιήσεις ώστε να αναγκάσουν τη Πολιτεία να βρει λύσεις, καθότι το φαινόμενο και ο αριθμός των λαθρομεταναστών έφθασε στο απροχώρητο και ως εκ τούτου ο επόμενος προορισμός για τις εκατοντάδες (έως και χιλιάδες) είναι το νησί μας...

Η διαχείριση του ζητήματος δεν είναι απλή (ή απλοποιημένη...) καθότι κάποιοι κύκλοι αναφέρουν ότι θα πρέπει ως τόπος να τους εξασφαλίσουμε τα μέσα για την επιβίωσή τους... Σε πόσους;

Σε 100; 200; 300;... αν γίνει κάτι τέτοιο και μαθευτεί, θα «εισβάλλουν» στο νησί μας κατά χιλιάδες για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην...

Δεν τίθεται θέμα ρατσισμού η ξενοφοβίας, αλλά ρεαλισμού και διορατικότητας και δη, με μαθηματική ακρίβεια θα περιέλθουμε κι εμείς στην κατάσταση της Ηγουμενίτσας, σε δεύτερη φάση...

Οι λαθρομετανάστες από Ασία και Αφρική, κινούνται ανεξέλεγκτα στην πόλη, όλοι με τα κινητά τους τηλέφωνα, αρκετοί επαιτούν, σε φανάρια πλένουν παρμπρίζ αυτοκινήτων, καταλαμβάνουν ιδιωτικούς χώρους παραβιάζοντάς τους, και τη διάρκεια της νύχτας, έχουμε τα προαναφερθέντα φαινόμενα.

Είναι βέβαιο πως επέβαλαν την παρουσία τους, η παράνομη εισέλευση συνεχίζεται και η Πολιτεία περί άλλων τυρβάζει...

Προ μηνών είχε γίνει διάβημα προς τον αρμόδιο Υπουργό κ. Παπουτσή, για τη ρύθμιση της απαγόρευσης της παραμονής στο νησί μας λαθρομεταναστών, χωρίς αποτέλεσμα... Ο πολίτης είναι απροστάτευτος, αλλά όταν οδηγεί και μιλάει στο κινητό... του επιβάλλεται πρόστιμο 110 € γιατί... παρανομεί...

«S.O.S. ΜΑΡΤΙΝΕΝΓΚΟ»

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ»

για την αναστήλωση του προμαχώνα ΜΑΡΤΙΝΕΝΓΚΟ (1556)

ΤΟΥ ΠΑΛ. ΦΡΟΥΡΙΟΥ

ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΤΥΡΑΣ

Το Παλαιό Φρούριο του τόπου μας υπήρξε ο πρώτος οικισμός της σύγχρονης πόλης της Κέρκυρας, όταν από τον 6ο έως και τον 8ο μ.Χ. αιώνα οι Φαίακες μετεγκατέστησαν την πόλη τους απ’ την περιοχή του Ιλλαϊκού κόλπου, στη χερσόνησο των δυο Κορυφών, που αποτελούσε και φυσικό οχυρό και την οχύρωσαν περαιτέρω με δύο ομόκεντρους κύκλους τειχών.

Το Παλαιό Φρούριο αποτέλεσε τη Βυζαντινή πόλη Κορυφώ και εν συνεχεία κατά την Ενετική περίοδο (1386 - 1797) επί της ουσίας ανακατασκευάστηκε, δημιουργήθηκαν πολλές νέες οχυρώσεις και απέκτησε τη μορφή που έχει σήμερα, με τη προσθήκη οικοδομημάτων κατά τη περίοδο της Βρετανικής κατοχής (1816 - 1864). Το Παλαιό μας Φρούριο υπήρξε ιστορικά ένα απ’ τα απόρθητα φρούρια της Μεσογείου, πέραν του ότι είναι απ’ τα ωραιότερα της Ευρώπης.

Οι δυο επιβλητικοί προμαχώνες του ΜΑΡΤΙΝΕΝΓΚΟ και του ΣΑΒΟΡΝΙΑΝ πέριξ της κεντρικής πύλης του φρουρίου αποπερατώθηκαν το 1556.

Επί δεκαετίες το φρούριο αφέθηκε στη τύχη του, χωρίς συντήρηση, χωρίς αποψιλώσεις και κυρίως χωρίς αναστηλώσεις.

Απ’ τις αρχές της δεκαετίας του 1980 κατέρρευσε το αμυντικό τείχος του ΚΑΠΟΣΙΔΕΡΟ ο δε προμαχώνας ΜΑΡΤΙΝΕΝΓΚΟ απ’ το 1980 είναι περιτυλιγμένος με συρματόσχοινα για την στήριξή του, τριάντα και πλέον έτη... Ευτυχώς που προ δύο ετών ολοκληρώθηκε η αναστήλωση του έτερου προμαχώνα ΣΑΒΟΡΝΙΑΝ, με χρηματοδότηση που εξασφάλισε ως βουλευτής ο κ. Νίκος Δένδιας το 2007.

Η αδιαφορία προς τον ιστορικό προμαχώνα είναι παροιμιώδης... κατάσταση με τα συρματόσχοινα αποτελεί ΟΝΕΙΔΟΣ για την «Κέρκυρα του Πολιτισμού»... και κανείς δεν διαμαρτύρεται... και ενώ βλέπουμε να εντάσσονται στο ΕΣΠΑ έργα δευτερευούσης σημασίας, ο προμαχώνας παραμένει «αόρατος» ως φαίνεται για την Πολιτεία.

Επιβάλλεται λοιπόν το ΥΠΠΟΤ να προχωρήσει στις δέουσες διαδικασίες ώστε να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ η αποκατάσταση του ιστορικού προμαχώνα πριν να είναι πολύ αργά...

(Ο ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΤΥΡΑΣ είναι μέλος του Δ.Σ.

της ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ)

Το ιστορικό παλαιό φρούριο της Κέρκυρας

Ν. ΒΟΥΤΥΡΑΣ

Απ’ τον 6ο μ.Χ. αιώνα η χερσόνησος του Παλαιού φρουρίου άρχισε να αποτελεί το κέντρο της νήσου καθότι εδώ θα κτιστεί η βυζαντινή ή μεσαιωνική πόλη της Κέρκυρας, η λεγόμενη Κορυφώ, λόγω του ότι οικοδομήθηκε ανάμεσα στις δύο κορυφές και επί της ουσίας ήταν καστρούπολη.

Εκείνο τον αιώνα, λόγω της επιδρομής των Γότθων (562 μ.Χ.), οι οποίοι λεηλάτησαν την πόλη των Φαιάκων στην ευρύτερη περιοχή της Παλαιόπολης και κατά μήκος του Ιλλαϊκού κόλπου, οι Κερκυραίοι αποφάσισαν να οικοδομήσουν νέα πόλη, επιλέγοντας την περιοχή των δύο κορυφών που αποτελούσε και φυσικό οχυρό και που σταδιακά την περιτείχισαν με δύο ομόκεντρους κύκλους τειχών, έναν στο επίπεδο της θάλασσας και έναν στην βάση των κορυφών.

Η βυζαντινή πόλη αναπτύχθηκε με πολλές ιδιωτικές κατοικίες, αποθήκες όπλων και πυρομαχικών, δεξαμενές νερού και ευρύχωρα υπόγεια και απ’ τις αρχές του 11ου αιώνα κοσμήθηκε με μητροπολιτικό ναό.

Επί αιώνες η καστρούπολη μεταβλήθηκε σ’ ένα διαρκές πολεμικό εργοτάξιο με συνεχείς μεταβολές και βελτιώσεις των οχυρωμάτων του.

Ο ανατολικός βράχος της θάλασσας οχυρώθηκε πρώιμα και οι εναλλασσόμενοι μετέπειτα κατακτητές, απ’ το 1204 έως το 1386 που αρχίζει η Ενετική περίοδος, συμπλήρωσαν τις αρχικές βυζαντινές οχυρώσεις.

Ο δυτικός βράχος οχυρώθηκε απ’ τους Ανδηγαυούς (Πύργος ξηράς) και γενικά οι οχυρώσεις συνέχισαν να βελτιώνονται έως και τα μέσα του 19ου αιώνα, αρχικά απ’ τους Ενετούς και εν συνεχεία απ’ τους Βρετανούς.

Με την εκούσια προσχώρηση της νήσου στην Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας (20 Μαΐου 1386) σύμφωνα με τα άρθρα του υπογραφέντος Χρυσόβουλου, αναγνωρίστηκαν όλα τα προνόμια που είχαν λάβει στο παρελθόν οι Κερκυραίοι απ’ τους κατακτητές και προστέθηκαν νέα.

Όφειλαν μεν πίστη και υπακοή στην Βενετία και οι Ενετοί ανέλαβαν την υποχρέωση σύμφωνα με το πρώτο άρθρο του Χρυσόβουλου να παρέχουν ασφάλεια και προστασία από κάθε εσωτερικό και εξωτερικό κίνδυνο.

Το 1429, σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες της εποχής, η πόλη του φρουρίου είχε 4.250 κατοίκους και περί τους 5.000 το ξωπόλι ή μπόργκο, τα προάστια δηλαδή.

Στις αρχές του 16ου αιώνα πριν τη πολιορκία του 1537 στο νησί υπήρχαν περί τους 45.000 κατοίκους με 3.000 στη Κορυφώ και 12.000 στο ξωπόλι.

Στις αρχές του 16ου αιώνα οι Ενετοί στο πλαίσιο της οχύρωσης του δυτικού τμήματος του φρουρίου διάνοιξαν την μεγάλη ένυδρη τάφρο (contra fossa) που μετέβαλε τη χερσόνησο σε νησί, δημιούργησαν επιθαλάσσια περιμετρικά τείχη και ιδιαίτερα εκείνα της απόκρημνης πλευράς του Καποσίδερο, και κατασκεύασαν στη βορινή πλευρά το λιμάνι Μαντράκι (Mandracchio), που χωρούσε 10 γαλέρες και η δυτική είσοδος έκλεινε με χοντρές αλυσίδες. Στη μέση του τείχους του Μανδρακίου του λεγόμενου Dritta (της ευθείας) ήταν η κεντρική πύλη «Porta Soranza», που παρέμεινε ως το 1558 οπότε και οικοδομήθηκαν δυτικά οι ισχυροί προμαχώνες Martinengo και Savorgyan με την κεντρική πύλη ανάμεσά τους και αποτελούν τα μεγαλοπρεπέστερα κτίσματα του φρουρίου, που είναι θεμελιωμένα μέσα στη θάλασσα.

Εσωτερικά είναι κούφιοι και διαμορφωμένοι σε τρεις ορόφους, με τεράστιες θολωτές αίθουσες, κατηφορικές διαβάσεις με δύο σειρές κανονιοθυρίδων που σήμερα έχουν καλυφθεί.

Μετά τις μεγάλες πολιορκίες των Τούρκων του 1537 και του 1571 οι Ενετοί αποφάσισαν να οχυρώσουν το ξωπόλι εκτός του φρουρίου και ο εν λόγω περιτειχισμός διήρκεσε κατά την περίοδο 1576 - 1588, περιλαμβάνοντας το χώρο που σήμερα είναι ενταγμένος στους καταλόγους της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Το 1797 με την κατάλυση της Ενετικής Πολιτείας τα Επτάνησα έρχονται υπό τη κατοχή των Γάλλων Δημοκρατικών, εν συνεχεία το 1799 καταλαμβάνονται απ’ τους Ρωσοτούρκους, με αποτέλεσμα την ίδρυση της Επτανήσου Πολιτείας (1800-07).

Απ’ το 1807 τίθεται υπό την επικυριαρχία των Γάλλων Αυτοκρατορικών και απ’ το 1815 υπό την επικυριαρχία των Βρετανών, οι οποίοι άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στο φρούριο, με εξαίσια κτίρια πλινθόκτιστα όπως οι αγγλικοί στρατώνες, το αναρρωτήριο, το στρατιωτικό νοσοκομείο που χρήζει αναστήλωσης και επίσης το ναό του Αγίου Γεωργίου, την μεταλλική γέφυρα με τις βάσεις και επίσης το οχυρό «καμπάνα» στην κορυφή του πύργου ξηράς καθώς και τον πρώτο φάρο των ελληνικών θαλασσών το 1822.

Μετά την Ένωση των Επτανήσων με τη μητέρα Ελλάδα (1864) θα στρατωνίζεται το 10ο Σύνταγμα που οι άνδρες του θα πολεμήσουν ηρωικά το 1912-13 για την απελευθέρωση της Ηπείρου, της Μακεδονίας και των νησιών του Αιγαίου.

Το αμυντικό τείχος του Καποσίδερο έχει καταρρεύσει απ’ το 1982 και χρήζει αναστήλωσης, όπως μετά τον προμαχώνα του Σάβορνιαν, αναστήλωσης χρήζει και εκείνος του Μαρτινέγκο.

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ

ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΑΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

10η παρ.Δον.Δημουλίτσα 10-Κέρκυρα

Τηλ.και fax 2661080487 και κιν.6974239116

mail kallitexnikokatafygio@hotmail.gr

Aξιότιμοι Κύριοι

Από τις 3-6-2011 συστήσαμε Αστική Εταιρεία με νομική προσωπικότητα,όπως ορίζει το άρθρο 784 του Αστικού Κώδικα,μη κερδοσκοπική,με την επωνυμία ΄΄ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ΄΄Και αντικείμενο το θέαμα-ακρόαμα-εργαστήρι καλών τεχνών καθώς και την συνδρομή και βοήθεια σε άνεργους και αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας.

Η Πρόεδρος του Συλλόγου κυρία Νίκη Γκερέκου Βασιλάκη,συγγραφέας και λαϊκή ζωγράφος που ζωγραφίζει σε πάπυρο ,αυτοδίδακτη,είναι η ψυχή του Συλλόγου και πρώην αντιπρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Αναπήρων ,η οποία είχε τις επαφές με τον Δήμο Αθηναίων για άδειες μικροπωλητών [κουλούρια,κλπ].

H